Puteros
Polo que llevamos visto estes selmanes, hai tres maneres de reaccionar énte la corrupción. D'unos y otros, ya saben. La primera, la de los ... cagamentos: son unos fíos de so madre y tocaba fusilalos pal alborecer. Mui comprensible, qu'un tacu a tiempu val munchu. La segunda, la del «y tú más»; o, en términos bíblicos, «el que (nun) tea llibre de pecáu que-y tire la primer piedra». Forgaxa; qu'eso de pelear a ver quien l'armó más gorda nun trai nada. Y queda la tercer vía, la del humor: que si la picaresca de siempre, que si nunca dimite naide, que da igual lo que faigamos. Tampoco esta val pa nada, quiero dicir en términos prácticos, porque lo único que precisamos equí ye castigu y relevu; y más lo segundo que lo primero.
Por dicir: si un escolín arreglase mal coles matemátiques pero ye mui buenu en música… ¿qué refuerzu-y pondríemos? Yo digo que de lo segundo, porque meyor encontar lo excelente que repunar no mediocre. Pues cola corrupción igual: lo que toca ye reforzar les instituciones que furrulen en cuenta aneciar no de siempre. Cosa que nun va pasar.
Nel mundu la empresa, por dicir tamién, cuando hai una «non conformidá» toca, lo primero, pidir perdón; ello ye, almitir la culpa, castigar al responsable y compensar al veceru. Y detrás, a futuru, asegurar qu'aquello nun vuelva repitise, anovando los mecanismos de control –los procedimientos– que vaigan detéctalo. Ye más duru que difícil. Si nesti reinu nuestru nun queremos que s'entrampien obres publiques pa gastalo nos puticlús, la cosa nun pasa por más burocracia y discursos más llargos: la clave ta n'aprender de los errores y de los aciertos.
Y plasmo con que nun tengamos fecho esta estadística; nosotros mesmos, a los que tanto nos presta da-yos vueltes a los datos y a los más datos. ¿Qué estadística? Pues mui fácil: nestos últimos años «que ya tenemos una experiencia, ¿quién fizo más por destapar, daveres, los casos de corrupción? ¿Qué instituciones? ¿Meses de contratación, auditoríes, inhabilitaciones, controles, partíos, medios, tresparencia, ascu y noxu…? Non. La UCO y los chivatos. Y por eso –y van perdóname la simplonería– tengo una propuesta mui cenciella: reforzalos; a la UCO y a los delatores. ¿De verdá queremos resolver? Pues vamos aidar a los que ya lo faen. Y si namás queremos revolver, valíanos más dexar a estes raposes mirando poles pites. Y les putes.
¿Tienes una suscripción? Inicia sesión
Comentar es una ventaja exclusiva para suscriptores
¿Ya eres suscriptor?
Inicia sesiónNecesitas ser suscriptor para poder votar.