La universidá acueye 'Nueves llendes na filoloxía asturiana'

La Facultá de Filosofía y Lletres va acoyer los prósimos 22 y 23 de esti mes les xornaes 'Nueves Llendes na Filoloxía Asturiana', entamaes polos departamentos de Filoloxía Española y de Filoloxía Clásica y Románica de la Universidá d'Uviéu, en collaboración col grupu d'investigadores Seminariu de Filoloxía Asturiana. La relación ente la llingüística y les ideoloxíes, los nuevos horizontes na investigación gramatical asturiana, el contactu ente l'asturianu y otres llingües, y l'allugamientu de la lliteratura asturiana nel mundu hispánicu, son les cuatro exes que van centrar les sesiones.

Ente los distintos ponentes que van intervenir, quiximos conocer de primer mano un avance de les intervenciones que van facer dos especialistes de la comunidá aragonesa pola asemeyanza d'esa realidá llingüística a l'asturiana. Asina, la profesora Iraide Ibarretxe de la Universidá de Zaragoza va intervenir na primer xornada cola conferencia 'Lenguas buenas, lenguas malas: cómo entender y superar los prejuicios lingüísticos'. En conversa con esti diariu, la filóloga aclaria que «tendemos a pensar nos prexuicios en relación a les llingües minorizaes, pero en xeneral aplíquense a toles llingües y variedaes dialectales. Son cíclicos y dende fuera del ámbitu científicu respuenden a una tendencia a favorecer ciertos tipos de llingua o variaes enriba otres. Tolo que topamos pa un casu partícular, dígase asturianu o cualaquier, ocurre siempre n'otros de la mesma manera, colos mesmos prexuicios y les mesmes respuestes non científiques».

Nesi sen, na so esposición tien previsto revisar dellos d'estos aspectos nos que cita: «Afirmar que son inventos, que nun valen pa toles funciones llingüístiques, que nun tienen tradición escrita o que tienen menos o más númberu de falantes. Nos efectos xenerales: que'l multillingüismu ye malu o la discusión alrodiu'l propiu nome de la llingua. Voi presentar que per un llau esos prexuicios vienen por un desconocimientu científicu de la población de lo que ye'l llinguaxe y de cómo funcionen les llingües: un exemplu ye'l nun estremar lo que ye una variedá estandarizada que xenera toa una serie de prexuicios: 'palabres que nun esisten', 'esto nun se diz nel mio pueblu', etc», adelantra.

Pa Ibarretxe: «Hai una parte de culpa de los propios llingüistes qu'igual nun divulgamos lo que se debiera, y al empar cuido que si la xente tuviera un conocimientu más fondu -a nivel básicu non d'especialista- de qué ye 'l llinguaxe, les llingües, si-yos amosáramos que lo que parez raro nel nuestru entornu ye xeneral , diba ayudase a que, si caún puede tener la so opinión, a la posibilidá d'escoyer una opción informada». Xunta ella, el tamién docente de la universidá zaragozana y presidente de l'Academia Aragonesa de la Lengua, Javier Giralt va zarrar les xornaes cola comunicación: 'El espejismo de la España plurilingüe'. Alrodiu d'ella, revela que «la idea que voi esponer nun ye nueva y tenémosla na cabeza tolos que trabayamos nel ámbitu de les llingües minorizaes y ye la de que pretendemos algamar la normalidá de les mesmes por tolos medios y hasta podemos visualizala pero a la fin alcontrámonos cola realidá cruda de qu'eso ye imposible o como menos, improbable. Voi facer una serie de reflexones sobre los factores que tán impidiendo'l qu'haya una España plurillingüe nel sentíu de que toles llingües autonómiques tuvieren el mesmu estatus y se pudieren usar al mesmu nivel». Ente ellos resalta «los problemes derivaos de la lexislación, empezando pola mesma Constitución, los estatutos d'autonomía, les lleis de política llingüística desenvueltes en cada comunidá, el papel de los propios partíos políticos o el de los mesmos falantes que nun siempre faen fácil llograr esa normalidá. D'ehí lo d'espeyismu: podemos velo pero a la hora de la verdá escápasenos de les manes por toes eses circunstancies», desplica.

• Temas
• Alitar Asturies