Borrar
¿Quieres despedir a tu mascota? Puedes hacerlo en el nuevo canal de EL COMERCIO

Dos cuentos curtios

Solinca Turbón Cuesta. La xoven autora llangreana ufierta una amuesa del so llabor narrativu en formatu breve

Viernes, 25 de febrero 2022

Comenta

Llegué a casa y otra vez que tabes nel sofá tiráu, nun te moviste, nin siquiera paeciste ponete contentu de veme. Tuvi que tar insistiéndote un bon cachu pa que quixeras dir a dar un paséu, podría dicise que prácticamente te llevé a rastres. Víasete enfurruñáu y desganáu, como si lo ficieras por faceme un favor. A vegaes entrúgome qué ye lo que vi en ti. Mátome a trabayar y a ti date igual, tu a veles venir. Pa detrás quies que te lo dea too fecho, que te faiga la comida, te lo tenga too preparaíno, que m'ocupe d'esto y de lo de más allá. Hala, too perfecto pal señoritu. Tovía me quexo y sospires, como si te diera igual que tea contenta, que sí que non. La que nun tea a gustu que se ponga ¿eh fíu? Tas gordu, nunca te lo dixi, pero güei voi dicítelo. Normal, nun faes nada. Intenté que ficiéramos exerciciu xuntos y nun hubo mou, como pedí-y peres a una manzanal. Pa cuelmu, siempre que te riño acabo sintiéndome yo culpable, míresme con cara bonu con esos güeyos tan guapos y derrítome. Eso debió ser lo que vi en ti, esos güeyinos zalameros. Caricies y afalalagos ye lo único que quies a toles hores, d'eso nun canses, téngote más caláu... yá son unos cuantos años de convivencia los que llevamos.

Hai poco compréte un abrigu de lo más apañáu y calentín. Dítelu envueltu y too, con tola ilusión del mundo y torcísteme'l focicu y nun te dio la gana ponelu, acabé devolviéndolu por desesperación, pero llueu cuando ta frío, nun quies pisar la cai. Sáquesme de quiciu, de verdá. Pa detrás, yes un desastre, tolo dexes perhí tirao y tolo empuerques. Nada, tu sigue tan tranquilu, que yá va la tonta'l duru col trapu y la fregona a dexar rellumantes los sitios pelos que pases.

¡Cómo se pue ser tan gochu, tan desagradecíu y tan vagu! La prósima mascota que tenga, va ser un gatu, que lo sepas.

Mírote y quiero pensar que tas esperando a ver si falamos, si voi pa onde tas y te digo daqué, pero ¿qué podría dicite? Nun sé, igual cuntate que sé'l to nome, ónde vives, en qué trabayes, que llevo tiempu detrás de ti, dende que yéramos bien neños, pero que nunca m'atreví a arrimame. A lo meyor querríes oyer la historia de la primer vez que te vi, de cómo ente toles tos amigues, nun sé si sería'l mio maxín, pero la lluz paecía rellumar diferente en ti. Qu'al vete pensé nesos cuadros d'ánxeles y cuando llegué a casa intenté dibuxate, pero nun había pincelada que te ficiera xusticia, tolo qu'intentaba paecíenme escarabayos. Nunca voi saber si esi día tu te fixaste en mi, tengo mieu que nin me vieras, pero a partir d'entonces pa mi yá nun hubo otra. Toi namoráu hasta les tranques y tu, tu tas con él. Nun lu soporto, cómo lu odio. A esi tamién-y diría un par de coses. Diría-y qu'esi coche mariellu del que tanto vacila nun pue ser más feu, que naide lleva yá eses pintes a la so edá, que va de que tien un pelo que flipes y vense-y les entraes dende mediu quilómetru, que ye un impresentable que nun se merez una moza como tu, que lo que tuvo foi suerte namás. Nun me gusta nada, nun me gusten los xestos que te fai, nin les cares que te pon, nin el so estolaxe. Tola vida queriendo falar d'esto y munches más coses. Si yo falara... Tolo que podría dicir si nun fuera mudu.

Publicidad

Publicidad

Publicidad

Publicidad

Esta funcionalidad es exclusiva para suscriptores.

Reporta un error en esta noticia

* Campos obligatorios

elcomercio Dos cuentos curtios

Dos cuentos curtios